We zijn nog vol van onze ontmoeting met de walvis en zoeken naar informatie om er iets meer van te weten te komen. Gelukkig hebben we een uitgebreide scheepsbibliotheek die ons daarbij helpt. Naar alle waarschijnlijkheid was het toch een mannetje, want die zijn meestal alleen. De beschrijving van het uiterlijk klopt met wat we in het indigo blauwe water naast ons zagen. Volwassen mannetjes hebben een bultachtige kop, lezen we, ook dat was goed te zien. Op zoek naar voedsel maken ze duiken van 3000 meter diep en kunnen veertig tot zestig minuten onderwater blijven. Terug aan de oppervlakte hebben ze zeven tot vijftien minuten ´recovering´ tijd nodig alvorens aan de volgende afdaling te beginnen. Ze halen dan vijf keer in een minuut diep adem en duiken naar de diepte, de machtige staart als laatste tonende. In de maanden mei, juni en juli zal je hoofdzakelijk solitaire mannetjes zien. In augustus en september voegen de vrouwtjes zich bij hen, soms met kalveren. Groepen tot vierentwintig in getal zijn er bij de Azoren waargenomen.
s´Nachts liggen walvissen vaak aan de oppervlakte te slapen. Om 08.00 uur, na een rustige nacht luisteren we naar Henk met zijn ´Atlantic Home Run´ netwerk. Een aantal van de zich meldende zeilers bevinden zich al redelijk dicht bij de Azoren. De komende dagen wordt daar veel wind verwacht en we horen praten over veertig knopen wind. Dan vernemen we dat onze vrienden met de ´Hitch Hike Heidi´ ook op een walvis zijn gevaren. Het derde geval sinds ons vertrek. De details komen niet goed door maar in ieder geval is de duo generator beschadigd, een generator die met een schroef onderwater stroom opwekt. Het is bij hen echt de wet van Murphy aan het worden. Een motor die niet wil starten en nu hun enige resterende stroomvoorziening voorgoed uitgeschakeld. Met de harde wind in het vooruitzicht geen prettig idee. Folkert en Stefanie varen met hun twee kinderen. Wij zitten voorlopig nog in een gebied met nauwelijks wind hoewel dat geen dagen meer kan duren. René heeft de weerkaarten bestudeerd en er komen drie depressies onze richting uit. We proberen aan de onderkant, het lage drukgebied draait tegen de klok in, mee te liften en met wind van 20/25 knopen de goeie kant uit te gaan. Niet boven de 35 graden noorderbreedte gaan zitten is nog steeds het advies. In de ochtend draaien we nog wat mijlen met de motor bij om de accu´s goed vol te houden. Al dagen lang worden we gevolgd door kleine groepen vogels. We slaan de boeken er maar weer eens op na en zien dat het ´little shearwaters´zijn. ( kleine waterscheerders) De Nederlandse benaming moeten we schuldig blijven. Ze hebben een spanbreedte van 62 cm, bruine bovenkant en staart en verder veel wit met een grappig kopje. Ze staan er om bekend, dat ze schepen en jachten volgen. Zodra ze op het water landen steken ze hun koppie helemaal onder water op zoek naar voedsel. Door vaak over het water te turen ga je steeds meer dingen zien, net als in de natuur op het land. Je krijgt er een ´oog ´voor. Gidsen in safariparken in Afrika, die ervaren bush boys, zijn daar een goed voorbeeld van, ze hebben het wild al lang gespot terwijl de doorsnee safari toerist nog nauwelijks weet waar hij kijken moet. Wat is de oceaan toch vervuild dacht ik vanmorgen, je ziet steeds meer plastic flessen en zat me al weer aardig op te winden, Maar met de regelmaat waarmee de flessen voorbij kwamen kreeg ik toch m´n twijfels. De verrekijker hielp me uit de boze droom, het waren Portugese oorlog schepen en dan heb ik het niet over die grote grijze gevaartes met kanonnen, we zitten niet in de Portugese territoriale wateren. Nee , het zijn kwallen die ze zo noemen en heb geen idee hoe ze aan die naam gekomen zijn. Waarschijnlijk uit de tijd van de zeilende oorlog schepen. Ze drijven niet, nee ze zeilen, met behulp van een blauw, roze en purper pastel kleurig ´zeiltje´ dat ze kunnen opzetten en laten zich met de wind meedrijven. Hun lange tentakels door het water meeslepend. Ze kunnen wel vier meter lang worden en ze zijn behoorlijk giftig. Als je er door gebeten wordt, moet je de huid in de omgeving van de beet met ruim alcohol schoonmaken, gin, rum of wodka volstaan in dat geval. Niet dus, daar hebben wij andere bestemmingen voor! Even maar niet zwemmen hier in het diepe.
Beer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten