Van 21 mei tot 22 mei 302de dag.

De maandag is een lummel dagje, gelukkig vinden we een douche waar we dankbaar gebruik van maken. Het plan, na bestudering van de weerkaarten, is om dinsdag te vertrekken. De hele dag regen. In de middag maar weer in de kroeg, wat mailen en skypen. Later in de middag komt Robert naar de boot. Ook hij wilde dinsdag losgooien. Hij is duidelijk aan het twijfelen over het vertrek. Hij heeft er geen goed gevoel over. Er zijn nogal wat dingen gebeurd die hem wat onzeker hebben gemaakt. Een vriend van hem is van zijn schip gehaald met ernstige bloedvergiftigings verschijnselen. Er zijn twee zeilschepen, op weg naar de Azoren in aanvaring gekomen met een walvis, waarvan één, de `Outer limit´ een nieuwe Hanse, door de bemanning is verlaten omdat het lek geslagen was. Ze zijn aan boord genomen van een marine schip. De 'Outer Limit' drijft nog en de coördinaten worden door Bermuda Radio opgegeven en aan zeilschepen wordt verzocht goed uitkijk te houden. Zo'n onverlicht obstakel wil je 's nachts niet tegenkomen. Dan is er nog een tropical storm opkomst richting Bermuda. Al met al wel dingen om je zorgen te maken. Robert ziet René als een zeiler met veel ervaring en vindt het fijn met hem te overleggen. De weerkaarten worden nogmaals bestudeerd. De tropical storm 'Alberta' zal waarschijnlijk afbuigen en in kracht afnemen. De eerste dagen van vertrek zullen we genoeg wind ondervinden, belangrijk is het hogedruk gebied te mijden. We kunnen maar hooguit zes of zeven dagen vooruit zien. De oversteek, van minimaal drie weken, kun je nou eenmaal niet plannen. Windstiltes of stormen, je kunt er niet omheen. Je moet er maar mee dealen. En dan die walvissen... statistisch is de kans nu voor ons bijna nihil. Oké, Robert is ervan overtuigd en gerustgesteld. We besluiten regelmatig marifoon contact met hem en Anna te houden. We drinken ons laatste biertje in de kroeg en zijn bijtijds terug aan boord. Dinsdagochtend, het heeft de hele nacht geplensd en de wind staat nog steeds pal op de kade. Snel boodschappen doen ( duur hoor Bermuda!) door naar de douane om uit te klaren en dan naar de diesel steiger om af te tanken. Er liggen al drie schepen te wachten. Als we eindelijk aan de beurt zijn proberen we van lagerwal weg te komen. Vol gas met een spring, het lukt maar nauwelijks. Met volle water en diesel tank gooien we los en beginnen aan onze toch van ruim 1800 mijl naar de Azoren. Buiten staat een dikke zeven en een wilde onstuimige zee. We stuiven er vandoor en binnen no time is Bermuda uit het zicht verdwenen. Het tweede rif gaat in het grootzeil en het fokje is maar voor de helft uitgerold. We lopen tussen de zes en zeven knopen. Koers noord-oost. Alles is nat, van de regen en het overkomende water, binnen vochtig en klam. Nog even en we gaan onze eerste nacht weer in.
Beer.