woensdag 30 mei 2012

Woensdag 30 mei, 310e dag.

Gisteren veel mijlen gemaakt, ondanks de flinke aangroei van de romp liepen we zes en soms zeven knopen. De maaltijd maken gaf geen problemen, we zijn door onze verse voorraad heen en de combinatie van een blik ravioli met een blik spinazie was ons avondeten. Geen gesnij, geen gedoe, één vuil pannetje, twee bordjes en wat bestek. Gezien de kermis-cake-walk- achtige bewegingen van ons bootje een verademing. We gaan de nacht in met een nog een wat aantrekkende wind en we reven voor de zekerheid tot storm-outfit. Gelukkig ruimt de wind gedurende de nachtelijke uren en dat betekent dat de depressie van ons wegloopt in Noord-Oostelijke richting. Het ochtendlicht, de voorbode van de ontwakende zon, schildert de horizon in purper en zacht roze. Na het ontbijt blijven er nog maar 18 knoopjes over en gedurende de dag zwakt de wind verder af. Zo, en nu maar wachten op de volgende depressie die ons naar de Azoren kan blazen. Atlantic Home Run Henkie praat om 08.00 uur met wat zeilers die in de buurt van de Azoren zitten, één meldt vannacht 45! knopen wind te hebben gehad, dat is windkracht negen. Wij kunnen het op de weerkaarten niet terug vinden. De praktijk kan dus anders uitvallen dan de verwachtingen op de Gribfiles aangeven. Iets om rekening mee te houden. We ontvangen via de ssb een mailtje van de 'Zsa-Zsa'. Hun voorzeil, de grote genua, is gescheurd en ze zullen proberen vandaag een nieuw te monteren. Ze hebben een reserve set aan boord, het grootzeil is al eerder vervangen. Ze zitten nog een kleine twee honderd mijl achter ons, maar George kennende gaat hij ons zeker proberen in te halen met zijn snellopende Grand Soleil. Hij is tenslotte wedstrijdzeiler. Onze E-Readers zijn als troost voor de lange nachtelijke wachten met voor mij, Ina Boudier Bakker ( de Straat ) en Kluun ( Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt) om maar eens twee uitersten te noemen. Waarbij je bij de eerste moet huilen en bij de tweede ook, zeker met de wetenschap van nu, maar toch, meestal van het lachen. De dag verloopt verder uitermate rustig. Een lange deining en een beetje wind, beetje hangen, beetje lezen, beetje opruimen, beetje niks doen, beetje afwassen en dan is er koffie, nee........... d o l f i j n e n !!
Ze spelen, dartelen en schieten van bakboord naar stuurboord vlak voor de boeg langs en af en toe hoor je ze blazen. We filmen en fotograferen maar de rakkers zijn zo snel dat we de meeste plaatjes kunnen wissen. Zo rap als ze er ineens waren zo snel houden ze het weer voor gezien. Ons achterlatend op de eindeloze oceaan. Nog 1031 mijlen voor de boeg. Vandaag houden we maar eens vervroegd 'Happy Hour'
Beer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten