Van maandag 30 april 280ste dag tot
zaterdag 5 mei 285ste dag.
Na het afscheid van onze vrienden van
de Nubia en de koffie vertrekken we voor een tocht naar Cane Garden
bay. Achter ons ligt een grote catamaran die klaarblijkelijk ook wil
vertrekken. Ze liggen aan een mooring en de lijn wil niet los. De
vier, al wat oudere opvarenden staan met z'n alle op het voordek,
kijken naar beneden en trekken aan het touw dat met geen mogelijkheid
los komt. Zo gaat dat niet lukken denk ik en met duikbril gewapend ga
ik ze een handje helpen. De lijn zit wel zes of zeven keer om de boei
gewikkeld, hoe hebben ze dat voor elkaar gekregen? Er hangt wel een
boot van pakweg vijftien ton aan te trekken en met de mooring ga ik
af en toe mee onder water. Het lukt gelukkig allemaal, de boot is los
en blije gezichten op het voordek. Dan gaat bij ons het anker uit de
grond en tuffen we de baai uit. Er staat een harde wind en we hebben
veel last van de val winden die over de bergen van het eiland Tortola
naar beneden komen zetten. Eigenlijk hebben we iets te veel zeil op
staan maar de afstand is niet zo groot meer. Aangekomen op de plek
duiken we gelijk het water in om te zien of er bij het rif veel vis
zit. Helaas valt de 'visability' wat tegen, door de harde wind is het
water wat troebel geworden. Boven water is het net zo interessant, er
zitten een paar pelikanen om ons heen die gewoon vlakbij de 'Robeyne'
het water in duiken en de vissen uit hun element halen. Heel grappig
zijn de meeuwen om hen heen die proberen een 'graantje' mee te
pikken. Ze gaan boven op de pelikaan zitten en kijken ongeduldig of
er iets te jatten valt. De pelikanen hebben dat allemaal wel in de
gaten en houden hun prooi lekker onder water en slikken de vis dan
door. Je kunt er uren naar kijken, het verveelt nooit.
Mooi, mooier en mooist. We liggen
vlakbij de rotsen en het water is van een ongekende helderheid.
Zagen we eerder zo'n prachtige blauwe
vis met goudgele randen, hier zwemmen hele scholen aan je voorbij en
ook het koraal in al z'n verschijningsvormen is betoverend. We
treffen het met het weer, de zon, zo belangrijk bij duiken of
snorkelen schijnt uitbundig en we kunnen diep kijken. Terug aan boord
zijn we het er wel over eens, dit was de mooiste duikplek die we
tot nu toe bezocht hebben. Na de lunch betrekt de lucht in rap tempo
en niet veel later worden de hemelpoorten open gezet, zo, het kan
hier ook heftig tekeer gaan en binnen laten we het geweld maar over
ons komen.
Zo gezellig in het roefje, terwijl de
regen op het kajuitdak klettert probeer ik de zo net ervaren beelden
in m'n geheugen te prenten, de ongelofelijk rijk gekleurde vissen en
het volmaakte onderwater landschap, een wereld op zich waar een
enorme rust van uitgaat. Verder maar weer, bij Pelican Island mag je
de nacht niet doorbrengen en we varen door naar Norman Island waar we
in de 'Bight' voor anker gaan. Ook de volgende dag brengen we door
met snorkelen en zeilen en dat alles onder super omstandigheden voor
zeilers m.n. zon en wind. Dat geldt echter niet voor de dag erop,
zaterdag de vijfde mei. Geen spatje wind en dat hebben we nog weinig
ondervonden. We willen naar het eiland Virgin Gorda en wel naar de
baai met de veel belovende naam ´Bitter end´. Onderweg, tuffend op
de motor krijgen we een waarschuwing middels een doordringend piepje.
Onze Yanmar is over verhit en moet direct uit. We laten de
´Robeyne´maar even drijven, er is ruimte genoeg om ons heen. Er
moet water bij het interne koelsysteem, er zal wel ergens een klein
lek zitten, tien minuten later vervolgen we de reis.
Bitter End is
meer het zoete einde, een erg luxe omgeving met schitterende huizen
tegen de heuvel gebouwd en een resort langs het spierwitte met palmen
bestrooide strand. Verwende gasten in ligstoelen met torenhoge
cocktails op de tafeltjes ernaast. We doen lekker mee en verwennen
onszelf ook met alcoholische versnaperingen op het zonovergoten
terras en laten de omgeving op ons inwerken. Easy life style, ´no
worries mate´ is wat je hier proeft. De hele baai ligt vol met
huurschepen, grote en kleine, zeil en motorjachten en er wordt
gezwommen, muziek gemaakt en veel gelachen. De mensen hebben plezier
en genieten duidelijk van hun vakantie op het water in dit unieke
stukje Carieb. Het werkt aanstekelijk en we sluiten ons er helemaal
bij aan.
Beer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten