Het aftellen is begonnen

Van zondag 18 december 146e dag tot maandag 19 december 147e dag.
Zomaar een dagje op de oceaan. In een heftig bewegend schip, koken, slapen, wachtlopen, toilet maken, navigeren, blog schrijven, mail verzenden, afwassen et.etc.

Middernacht 00.00 uur lokale tijd. De wacht wordt overgedragen voor de komende vier uur. René kan gaan slapen, zijn wacht zit erop en Coen is de klos voor de hondenwacht. René schrijft de gegevens in het logboek en vlijt zich neer op de bank. Beer slaapt al en René even later. Coen heeft buiten gezien dat er niks is veranderd, de zeilen in de passaat stand en de koers al dagen lang 268 graden. Met een flesje water en een pak koekjes nestelt hij zich in een hoek van de kuipbank onder de buiskap en leest verder in zijn E-boek. Af en toe steekt hij z'n kop er boven uit en speurt in het donker de horizon af. Niks te zien dan alleen de voorkant van de 'Robeyne' die moedig de oceaan doorklieft. Mooi, kan hij weer minstens een half uur rustig lezen. Tien minuten voor het einde van zijn wacht, het is dan bijna 04.00 uur maakt Coen, Beer wakker, die dat vaak al is. Op zijn beurt vult Coen, de tijdens zijn wacht afgelegde mijlen, in het logboek. Wisselt nog wat gegevens uit over het weer en zo en verdwijnt stilletjes naar z'n 'holletje' zoals hij dat noemt. Beer neemt z'n plekje in met een colaatje en een thriller van Karin Slaughter. De uren kruipen traag voorbij. Er is zware bewolking en het blijft stikdonker. Voordat hij het weet zijn er drie hoofdstukken gelezen en zou het toch onderhand licht moeten worden. Het is dan al ver over zevenen. Het wordt natuurlijk nooit ineens dag. Langzaam worden de achterop lopende golven zichtbaar die uit het donker komen aanrollen. In het oosten schijnt een diffuus licht door de laag hangende wolken en beetje bij beetje worden de contouren van ons trouwe scheepje zichtbaar. 08.00 uur, René mag weer en van z'n bed gaat hij gelijk achter de computer om weerberichten binnen te halen. We ontbijten wat muesli en Beer probeert nog een uurtje of wat te slapen. Vanaf 10.00 uur zijn we dan meestal met z'n drietjes en zitten in de kuip met koffie of iets anders. Overdag draaien we wachten van drie uur om in de avond een wisseling te krijgen. Tijdens de lunch doet Coen de laatste voorgebakken broodjes in de pan met ham en kaas. We smullen want het zijn echt de allerlaatste. De komende acht of negen dagen is er dus geen brood meer op de plank. Wel vissen, met tientallen springen ze hoog uit het water, ze worden duidelijk opgejaagd door groter volk. Snel gooien we onze vislijn uit met nep inktvisjes als aas. We kunnen niet goed zien wat voor een vissen het zijn. Ook met behulp van het grote visboek kunnen we de soort niet achterhalen. We zullen er dus één moeten vangen maar helaas, dat lukt niet. Wat wel lukt zijn onze wasbeurten op het voordek. Wie zin heeft pakt de puts en de speciale zoutwater shampoo en poedelt lekker in z'n blootje op ons ruime voordek. De temperatuur van het zeewater is minstens 27 graden, lekker hoor. Met happy hour komen er donkere wolken ons achterop. Wordt dit onze eerste ervaring met een z.g squall? Het lijkt er veel op, maar gelukkig blijft de daarbij gaande harde wind uit. Wel valt even later de regen bij bakken uit de hemel en vlakt de golven af. Het weer wordt duidelijk stabieler, we komen dichter bij de evenaar en de z.g doldrums, de windstilte gordel . Veel zuidelijker dan de negen graden noorderbreedte die we nu varen moeten we niet komen anders verliezen we onze grote vriend 'de passaatwind'. René maakt nog een warme maaltijd met de laatste verse groente. Vanaf nu wordt het allemaal blik. We doen de afwas, in, ook weer zout water met een speciaal middeltje. Tot het donker wordt zitten we nog even in de kuip om de dag en 'het leven' door te nemen. Dan is het Beertje z'n wacht tot 24.00 uur en gaan Coen en René een beetje vóór slapen. Gute nacht freunde, es wird zeit fur mich zu gehen...... ,hij nestelt zich onder de buiskap met een colaatje en Karin Slaughter. Buiten is het klam en vochtig, een eenzame vogel, is het een zwarte stern? scheert langs de donker golven. De 'Robeyne' met z'n crew, zeemijl na zeemijl, zonsopgang na zonsondergang varend in een eindeloos lijkende zee.
Beer