Vrijdag 10 februari 200e dag!
Het is goed toeven in Mount Irvine bay.
We besluiten dan ook om het maar eens heel rustig aan te doen. Met
een beetje lezen en zwemmen vliegt de dag voorbij. Voor de avond gaan
we wel de wal op om te zien of er ergens een restaurant te vinden is om
een lekker visje te eten. Zowaar, na een half uurtje de weg gevolgd
te hebben duikt er tussen het groen een aardig tentje op en ze hebben
er heerlijke gerechten. In het feeërieke schijnsel van de
ondergaande zon genieten we van een heerlijk koud biertje en verse
vis. Druk is het er niet, slechts twee andere tafels zijn bezet met
echtparen die elkaar niet meer zoveel te vertellen hebben. De maan
verlicht de baai als we terug naar de 'Robeyne' roeien. De
tweehonderdste dag van onze reis vieren we met nog een afzakkertje en
kletsen tot we beginnen te geeuwen
zaterdag 11 februari 201e dag.
Er is nog een mooie baai die we willen
bezoeken, Pirate bay met het plaatsje Charlotteville. De afstand
stelt niks voor, iets meer dan twintig mijl. Het is half tien in de
ochtend als we het anker uit de grond trekken. De motor hoeft er
zelfs niet aan te pas te komen. Een licht briesje trekt ons traag uit
de baai. Eenmaal buitengaats is het echter een heel ander verhaal.
Voor we het weten waait het een dikke zes beaufort en de wind ruimt
van noord naar oost. De Yanmar moet erbij om zo hoog aan de wind
koers te kunnen houden. Het is geen zeilen meer, maar galopperen met
een steigerende 'Robeyne' over wilde waterheuvels. Fonteinen
buiswater komen over en het schip graaft zich in elke golf , dan weer
priemt de boegspriet richting hemel. De snelheid loopt terug naar
twee knopen en soms hebben we het idee dat de schroef bovenwater
komt. In de middag pakken zich grote donkere wolken samen en de regen
die in de verte schuin valt belooft nog meer harde wind. In buien
waait het zeven en we zijn blij als we van deze tergende tegenwind
verlost zijn. Het is al bijna vier uur als we Pirate bay invaren en
de beloning is groot. Een kleine, goed beschutte baai met aan
weerskanten steil oplopende heuvels bedekt met weelderig groen.
Slechts enkele bootjes liggen voor anker, waaronder een Wharram
catamaran ( voor de kenners).
Opvallend ook is de rust die er van uit
gaat, hier in de beschutte baai heb je geen idee dat het buiten zo
poeiert! Binnen de kortste keren is alles weer droog en de damp slaat
van het dek. Tussen het groen liggen verborgen villa's met een
waanzinnig uitzicht en op zwemafstand een mini strandje met een
handjevol zonaanbidders. We nemen een duik en René waagt zich al
snorkelend bij het rif op zoek naar kleurrijke vissen. Coen wil niet
achter blijven en even later springt ook hij overboord met
zwemvliezen en duikbril. Tijdens happy hour dit keer geen fel oranje
zon die in de zee zakt, dit keer verdrinkt ze in een bomenzee op de
heuvel tegenover ons.
In de avond hebben we genoeg aan de
geluiden van de boomkikkers, het kabbelende water en de heerlijke
romantische muziek uit onze eigen laptopdisco. We kruipen er vroeg
in, 's nachts worden nog vaak de hemelsluizen open gezet en klettert
de regen met bakken op het dek van het roefje.
Zondag 12 februari 202e dag.
Fregatvogels zijn dieven! Ze laten de
meeuwen de vis uit het water halen en gaan ze dan achterna. De
opgejaagde meeuwen laten hun 'prooi' vallen en in de lucht pakken die
boeven het ontbijt van de meeuwen. Het is zondagochtend en de baai
komt langzaam tot leven. Een vroege visser vaart voorbij, de lange
hengels waarmee ze hier vissen, priemen in de lucht. Het dunne
strookje strand is nog verlaten en nu nog het domein van wat vogels.
Eerst maar even een duik om wakker te worden. Na het ontbijt tuffen
we naar het plaatsje en binden de dingy aan een gammel steigertje.
Veel is er niet te beleven. Veel rasta jongens en al vroeg aan de
rum.
We lopen richting kerkgezang en zitten even later tussen de
zingende menigte. Iedereen is prachtig gekleed, met kanten hoesjes
boven de schoenen, het zingen is een stuk minder. Al met al zijn we
weer snel terug aan boord. We gaan ons maar een beetje inlezen in
onze volgende bestemming: Grenada, We hebben een goede pilot; Sailors
Guide to the Windwards Islands van Chris Doyle 15e edetie 2011-2012.
Het wordt ons bijbeltje voor de komende maanden. Grenada, volledig
onafhankelijk sinds 1974, behoort tot de tien kleinste landen van de
wereld. Buiten de talrijke beschutte baaien heeft het een prachtig
groen binnenland. Jammer dat hurricane Ivan in 2004 veel mooi's
verwoestte. We zullen het gaan bekijken.
Maandag 13 februari 203e dag
In de ochtend eerst langs de
Immigrations en Customs om uit te klaren. Met de nodige stempels
rijker verlaten we het gebouwtje en doen de laatste boodschappen in
een supermarktje waarvan de schappen nagenoeg leeg zijn. Wel staat het
halve dorp in de rij bij de kassa want er worden loten verkocht en
daar hebben ze er wel genoeg van. Terug aan boord, de nodige
handelingen ter voorbereiding van de tachtig mijl naar Grenada.
Bijbootje leeg, opgerold en vastgebonden op het kajuitdak.
Opruimen,afwassen, koers uitzetten, ieder kent z'n taak en het is
half twaalf als we uit de Pirate bay wegzeilen. Om dinsdagochtend bij
daglicht aan te komen hoeven we niet snel te varen. Niet boven de
vijf knopen, dan zijn we precies omstreeks zeven uur bij het
waypoint. In de nacht, wanneer de wind meestal wat afneemt begint het
in dit geval weer te blazen. Met gereefd grootzeil en geen voorzeilen
uit lopen we nog ruim zes knopen. Voor de ingang van Pricly bay, onze
bestemming liggen de 'Porpoises' een stelletje gemene rotsen die net
onder de waterspiegel liggen en in het donker niet goed zichtbaar.
Met een beetje kruisen lukt het ons om bij het eerste voorzichtige
ochtendlicht de baai aan te lopen. Er liggen naar schatting een
kleine honderd boten voor anker en we scharrelen naar een nog open
plekje. Amerikaanse, Duitse, Engelse, Franse en Nederlandse vlaggen
wapperen van de achterstevens. De meeste opvarenden slapen nog, de
bijbootjes liggen geduldig aan hun lijnen te wachten. Het is
dinsdagochtend 14 februari klokslag zeven uur als we ons anker laten
vallen. Onze buren zijn al aan het zwemmen en wij volgen hun
voorbeeld. Coen maakt een heerlijk ontbijt met eieren en worstjes.
Beer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten