donderdag 3 november 2011

Naar Sal

Van maandag 31 oktober (99e dag) tot donderdag 3 november 102e dag
Begrippen als tijdloos beginnen nu iets te betekenen, een heel ander ritme openbaart zich. Vier wachten van 3 uur tijdens de dag en drie van 4 uur gedurende de nacht. Daarmee schuiven we de nachtwacht steeds op voor de eerlijkheid en de variatie. Al dagen is het bij de wisseling het zelfde:
Nog iets bijzonders? Nee. Nog iets aan de zeilen veranderd? Nee. Schepen gezien? Nee, niks. Nog wat op de marifoon gehoord? Nee, nada. Nou, goeie wacht dan maar, ja, welterusten. Oceaanzeilen
kan eentonig zijn. We zitten duidelijk in de Noord Oostpassaat met de bijbehorende wolkjes aan de hemel. Om veilig en succesvol de oceaan te bevaren zijn twee dingen belangrijk: 1; wees op de goede plaats en op de goede tijd en 2; vaar in de goede richting. Het is een simplificatie maar wel duidelijk, zie de Atlantische oceaan als een gigantische rotonde, die je als zeilboot maar het beste met de klok mee kan nemen. De stroom en de weer systemen draaien rechtsom, lokale plaatsen uitgezonderd. Dus waar je ook begint met je tocht over de oceaan, sluit aan op de rotonde en laat de stroom en de wind je meevoeren naar je eindbestemming. Vanuit Amerika en Canada, zeil je naar het oosten in de zomer. Vanuit Noord Europa, vaar zuidwaarts in de vroege herfst en vanaf Madeira en de Canarische eilanden wacht tot november of december en laat je met de passaat wind naar het westen voeren. Al eeuwen gebruikten de grote zeilschepen de 'trade winds' op hun reizen rond de wereld. Vaak honderden mijlen 'om' varen, maar wel gebruikmakend van de heersende winden. Het is alweer vier dagen geleden dat we van Tenerife vertrokken en we zijn nu ruim over de helft van de afstand naar de Kaap Verdische eilanden. Lezend in het verslag van DARWIN met zijn reis met de 'Beagle' in 1832, schrijft Darwin het volgende: Op de zesde januari kwamen we bij het eiland Tenerife, maar kregen geen toestemming om aan land te gaan, omdat men vreesde dat wij de cholera zouden verspreiden. Op de 16e januari 1832 gingen wij voor anker bij Porto Praya in Santiago, het hoofdeiland van de Kaap Verde. Op een dag reed ik( te paard) samen met twee van de officieren naar Ribeira Grande. Een groot aantal mannen, vrouwen en kinderen, allen zo zwart als roet, had zich verzameld om naar ons te kijken. Onze begeleiders waren uiterst vrolijk en alles wat we zeiden of deden deed ze in lachen uitbarsten. We kwamen in het dorpje Fuente, alles zag er welvarend uit, met uitzondering van hen om wiens welvaart het draait, n.m. de inwoners. De zwarte kinderen gingen volkomen naakt en zagen er beklagenswaardig uit. Ze droegen bossen brandhout die half zo groot waren als zijzelf. Later moet de 'Beagle' bijliggen op hun oversteek van de Atlantische oceaan bij de Sint Pieter en Paulus rotsen op 540 zeemijl van de Amerikaanse kust.
Hij schrijft daarover: Op St. Paulus troffen we slechts twee vogel soorten aan, de rotspelikaan en de noddy. De eerste is een soort jan van gent en de laatste een soort stern. Beide zijn tam, dom en zo weinig in contact geweest met bezoekers dat ik desgewenst zoveel van deze vogels met mijn geologen hamer had kunnen doodslaan als mijn hartje begeerde! Jammer, wij hebben onze geologen hamers vergeten! De nachten zijn prachtig en ook al is je wacht voorbij, is het nog de moeite waard om je kooi even niet op te zoeken. René heeft een programma gedownload' Starry Night' heet het en als we onze positie invullen krijg je de actuele situatie van de stand van de maan en de sterren. Ik kijk m'n ogen uit en loop elke keer naar boven om de werkelijkheid te vergelijken met de beelden op de laptop. De planeet Jupiter is duidelijk te zien. De maan, recht voor ons en wassend op een afstand van 382.892 km. In het sterrenbeeld 'Lira' de ster Vega op 26,4 lichtjaren verwijderd! De snelheid van het licht gaat met 300.000 km per seconde! Het zijn niet te bevatten dimensies en we laten ons maar verwonderen en verbazen. Mars staat nu onder de horizon, die krijgen we niet te zien. Wel de kleine beer ( ursa minor), het bekende steelpannetje met aan het eind de Poolster. We varen nu ter hoogte van Dakhla aan de West Afrikaanse kust. De Robeyne rolt maar door, we maken soms enorme zwiepers en de gangboorden scheppen water met als gevolg dat we al twee pijlinktvisjes uit het water geschept hebben, die lagen ineens in het' gangpad'. Coen heeft z'n kappers spullen weer te voorschijn gehaald en op een slingerend voordek gaan René's krullen eraf.
De wind neemt ze mee en ze verdwijnen voor eeuwig in de oceaan. Misschien vangen ze nog wel eens een haai met haar op zijn tanden. Gelijk maar een grote wasbeurt, met sea-shampoo en een puts water uit de oceaan ipv een warme douche, het resultaat is er niet minder om. Schoongewassen zitten we in het kuipje en beginnen aan happy hour, nog ruim 300 mijl te gaan.
Beer

5 opmerkingen:

  1. nee hè niet die krullen eraf!!!!!!!!!!!!!!!!! Hopelijk zijn ze voor Suriname weer aangegroeid.
    Liefs marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jacob en Sylvia: zoals de wind jullie meevoert, voert jullie verhaal ons mee! Maar goed, wij zitten te hokkepokken in Friesland. Overigens is het hier nu ook happy hour. Veel plezier op SAL!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. mijn krullen zijn er ook af, 't is weer een boblijntje en zowaar een ponny. Jullie gaan goed, misschien wel eerder op de kaapverde.
    Hier nu pokke weer, gisteren zomers tot zelfs in de avond. Bij Henriette gegeten en zelfs nog een gesprek gevoerd met gasten op een partyschip die zo dicht langs de kant voer, dat kan alleen in Parkhaven. Zie de boten terugkomen van de uitslingertocht en ze hebben een mooie wind.
    Lieve mannen ik ga hout op de kachel doen en zal maar weer eens het glas op jullie heffen.
    Dikke zoen,

    Madee.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo stoere strijders,

    Ook wij lezen de verhalen van jullie met veel plezier.(wij krijgen ze geprint aangeleverd)
    Nu een goede reis gehad en kijken weer uit naar de volgende. Veel plezier op Sal.
    lieve groet Pa en Ma Kloosterman

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ben even bij wim aan het proberen om anoniem te reageren. Lijkt niet te lukken. Nu wel?
    Liefs
    Marijke

    BeantwoordenVerwijderen