zondag 4 september 2011

Ria geneugten

Woensdag 31 augustus 38e dag.
Onze eerste gastank is leeg, we hebben er nu een maand mee gedaan. Aan mij de eer te gaan kijken of ze die ergens kunnen vullen. Eerst maar even langs de hulpvaardige havenmeester. Met zijn brede lach staat hij in het kantoortje van het nieuwe, vuurrode havengebouw. Hij komt uit Senegal en woon/werkt hier al vijftien jaar. Hij spreekt nog steeds goed Frans en we kletsen in z'n moerstaal over van alles en nog wat. Oh ja, de gasfles, nee, hij heeft geen idee. Probeer eens bij dat bedrijf daar aan het eind van de kade. Daar beginnen ze al moeilijk te kijken als ik binnenstap. Ze halen hun schouders op en maken gebaren die me weinig hoop geven. Je hoeft geen woord Spaans te spreken, de non verbale lichaamstaal zegt me genoeg. Het zal Vigo of Lissabon worden voor we een vulstation kunnen vinden. Coen gaat naar de kapper en René bekijkt de weerkaarten, die hij via de korte golf ontvanger binnenhaalt. De orkanen op de Noord Atlantische Oceaan zijn nog niet uitgewoed,blijkens de hieronder getoonde berichten. Het is niet voor niets dat we nog een paar maanden moeten wachten voor we aan de oversteek naar Suriname kunnen beginnen.
================================================================
Meteo voor Navarea 2

Part 1 : WARNING : none.

Part 2 : General synopsis, Wednesday 31 at 00 UTC

Low 1004 45N13W slowly moving southeast, expected over FINISTERRE later.
Low 992 (ex-IRENE hurricane) just south off Greenland moving
eastwards and deepening, expected 983 59N26W by 01/12 UTC.
New low expected 1014 49N41N by 01/00 UTC, expected 1010 48N35W by
01/12 UTC.

Monsoon trough across Mauritania from 21N10W to the Cape Verde Islands near 15N25W.
Tropical storm KATIA 997 near 13.3N 37.5W at 31/03 UTC, moving West-northwest at 19 kt and increasing. Expected Hurricane near 14.8N 43.4W at 01/00 UTC.
Thermal low 1008 over Mauritania. Associated low 1013 near 12N22W at 01/00 UTC.
High 1026 near 37N41W, moving southward, expected 1025 near 34N40W at end.

Part 3 : Area forecasts to Thursday 1 at 12 UTC
….
FINISTERRE :
South or Southwest 4 to 6, becoming Cyclonic from south soon.
Moderate. Showers locally thundery.

PORTO :
South or Southwest 4 to 6, veering Northwest 2 to 4 soon. Moderate.
Rain or showers
….
Part 4 : outlook for next 24 hours :

No gale expected.

========================================================================
Na ons middagbroodje gaan we met Hans en Suzan met de bus naar Pontevedra. Met de boot kun je daar niet komen. Er ligt een brug voor de stad met een doorvaarthoogte van 12 meter en dat gaat met de 16 meter hoge mast van de 'Robeyne' zeker niet lukken. Daarbij is het aan het eind van de ria te ondiep. De kapper had Coen al gezegd dat het met de bus een drama zou worden en we beter een taxi konden nemen. Maar zuunig als we zijn proberen we het toch maar. Er is niet eens een halte en iedereen die we het vragen geeft een andere plaats waar de bus zal stoppen. Drie kwartier te laat komt er gelukkig dan toch een bus om de hoek zetten. De kosten zijn twee keer niks en comfortabel brengt hij ons naar onze bestemming. Pontevedra, zeker het historische centrum is zeer de moeite waard. Volgens de legende gesticht door de Romein Teucro, één van de helden van de Trojaanse oorlog. Jammer genoeg giet het van de regen en we sjokken wat door de smalle straten en over de pleinen. De stad lijkt wel uitgestorven. Vanwege de aanhoudende regen en de siësta is er bijna niemand op straat. Dat geeft wel een speciale sfeer, zo kunnen we ons beter voorstellen hoe het vroeger was. We trakteren onszelf maar op een drankje in een café om de 'couleur local' te proeven en besluiten om naar een museum te gaan. Het museum van Pontevedra huist in zes oude panden uit de 18e eeuw en even later sta ik voor een vitrine met gebruiksvoorwerpen te gluren naar een vuistbijl uit het stenen tijdperk. In gedachte zie ik dan een Fred Flintstoneachtige Neandertaler met dat ding z'n buurman, uit de grot om de hoek, z'n kop inslaan, omdat ie niet van z'n Wilmaatje af kon blijven. Ja, en daar ligt dan het corpus delicti achter glas, door enthousiaste archeologen zorgvuldig met een zacht borsteltje schoongemaakt. Gekheid natuurlijk, het museum, gesticht in 1927 heeft sindsdien zijn collectie kunnen uitbreiden en die liegt er niet om. Prachtige schilderijen,bijzonder keramiek, zilverwerk ( Piet Hein heeft blijkbaar niet alles meegenomen) beeldhouwerken, pentekeningen en ivoren voorstellingen die zo fijn en ingewikkeld van structuur zijn dat je je afvraagt hoe ze het hebben kunnen maken. Onze bus terug gaat om zeven uur dus kunnen we nog naar de Santa Maria Basiliek die pas om zes uur haar poorten opent. De Basiliek is gebouwd over de ruïnes van een Romeinse kerk uit de 11e eeuw. Naast het prachtige altaar staat een Mariabeeld met in haar hand een zeilbootje? Ze denken toch aan alles! Nee, de Basiliek heet: Santa Maria de los Pescadores en werd gebouwd en gefinancierd met hulp van de vereniging van vissers en zeelieden. Heel bijzonder is dat Columbus in Pontevedra geboren is. Een inscriptie boven de deur aan de zuidzijde van de Basiliek ,alsmede een buste van deze historische figuur zijn de basis van een theorie dat de grote zeevaarder en ontdekkingsreiziger hier het levenslicht zag. Bij de bushalte spreekt een Spaanse vrouw me aan, ze begint een heel gesprek, een stortvloed van woorden en ik begrijp er niks van. Wat hulpeloos kijk ik haar aan en zeg: pardone no ablo Espagnol, maar de schat gaat gewoon door en elke zin eindigt met een vraagteken en haar gezicht ook. Dan zie ik mijn kans schoon, achter haar ,aan de zijkant van het bushokje hangt een levensgrote affiche met grote letters tekst. Ik lees de tekst hardop:Ya puedes sonar con el Gordo m'as gardo de la historia ya Hay loteria de navidad i conmars y menoras prenvas. Suzan, die naast ons stond wist niet dat ik zo goed in Spaans was! Onze Spaanse medereiziger was daarna stil. Terug in Combarro lopen we nog even door 'ons eigen' dorpje. Het staat bekend als het best bewaarde vissersdorp van Galicië. Het is waar en niet waar. Ja, als je naar de kleine poppenhuisjes kijkt waar de visser vroeger in woonde, de van natuursteen gebouwde voorraad schuurtjes en de smalle straatjes. Maar nee, als je merkt hoe toeristisch het geworden is. In de voormalige visserswoningen exploiteren nu tappasbar en restauranthouders hun negotie. De overige zijn souvenir winkeltjes Het is er wel erg gezellig, zeker in de avonduren. Je moet er maar een beetje 'doorheen' kijken om je een voorstelling te maken hoe het vroeger geweest moet zijn. We gaan samen uit eten en horen van Suzan en Hans dat ze waarschijnlijk nog verder met ons door zullen varen naar de Algarve. We sluiten de dag gezellig af en hopen op wat beter weer voor het tochtje naar Aguete.

Donderdag 1 september 39e dag.
In de vroege ochtend doen we boodschappen voor vier tot vijf dagen. Combarro is nog maar net wakker , nog weinig volk op straat.Alleen in de baai staan vrouwen tot hun middel in het water en harken in het zand op zoek naar 'clems' ,een lekkernij die de restaurants graag van hun afnemen. Het is zwaar werk en ze zullen er geen vermogen voor krijgen. Terug aan boord maken we los en zeilen rustig de baai uit. Naar Aguete is maar een kort rakje en we zijn er al vroeg in de middag. We pakken een mooring op en René wordt opgehaald door Hans en Suzan in hun bijbootje. Ze gaan het plaatsje verkennen en even de benen strekken. Als ze na uren terug komen met hun bootje zien Coen en ik dat het helemaal vol zit, er kan geen kip meer bij! Voorzichtig roeiend, het water klotst er bijna overheen,komen ze dichterbij en roepen van verre dat ze wat gasten meegenomen hebben, ja, dat is duidelijk! en even later zit de kuip vol met druk pratende Spanjaarden. Op een terrasje aan de haven hebben ze kennis gemaakt en ze waren nieuwsgierig wie die mensen van die mooie boten wel waren. Het zijn ook zeilers , wedstrijdzeilers, en vragen ons de oren van de kop over onze reis. Het zijn ongelooflijk leuke en spontane lui, het klikt gewoon aan alle kanten en ze willen dat we mee gaan naar hun huis. Het zijn twee broers met hun vrouwen, een vriendin en twee jonge knullen die op hun boot varen. Ze nemen vanaf dat moment helemaal de regie over. We moeten naar de overkant, naar Sanjenjo, daar voor anker en dan komen ze met een boot ons ophalen om naar hun huis in de bergen te gaan. We volgen gedwee, het avontuur lokt en even later racen we met hun speedboot over de baai richting Sanjenjo, waarna we in auto's op weg gaan naar hun huis, en wat voor een huis!Een van de broers is architect, net als hun vader. Het huis is ooit als een ruïne gekocht maar hun vader heeft er iets heel bijzonders van gemaakt. Dit wordt een avond om niet snel te vergeten. De mooiste wijnen worden open getrokken en in de grote maar oergezellige woon keuken staat een tafel gedekt voor twaalf personen. Zijn we in een film van Fellini terecht gekomen ? We kletsen, genieten van heerlijk eten, zingen en lachen alsof we elkaar al jaren kennen, maar het is slechts uren geleden dat de ontmoeting plaatsvond. Na het eten dansen we in hun riante woonkamer, taal barriëres verdwijnen, de opzwepende muziek brengt ons alle in extase en we gaan gewoon helemaal ouderwets uit ons dak. Dit zijn de' once in a life time' ontmoetingen die je moet koesteren. Het is al twee of misschien wel drie uur in de ochtend wanneer onze nieuwe Spaanse vrienden ons terug brengen naar de supermoderne jachthaven van Sanjenjo. Nee, ze willen niet dat we al naar onze bootjes gaan, eerst nog wat drinken in hun stamkroeg en we worden aan allemaal bekende voorgesteld. Ze weten van geen ophouden maar op een beetje aandringen onzerzijds wordt de motorboot gestart en varen we in het pikke donker terug naar onze boten. Het is al bijna licht als we onze gastvrije vrienden vaarwel kussen , blij dat we nu eindelijk kunnen gaan slapen. We kletsen nog wat na en leggen het moede lijf ter ruste. Net in slaap horen we hun speedboot weer aankomen en schalt het over het water "open bar" en zit het hele gezelschap weer in ons kuipje. Na nog een biertje enzo wordt Coen het een beetje zat, hij zegt," jongens ik ga naar bed, 't is mooi geweest" en dat is ook voor onze Spaanse feestvierders een signaal om er een eind aan te maken, na nog meer kussen en hugs verdwijnen ze in het donker op weg naar de haven. Duizenden lichtjes van de stad Sanjenjo flonkeren over het water en de vuilniswagens en krantenjongens rijden al over de boulevard. Welterusten!

Vrijdag 2 september 40e dag
Oei,liggen we nou zo te schommelen of is er een andere reden waarom we ietwat wankel ter been zijn. Het is echt "the morning after the night before" .O.K,dat is helder, maar we gaan wel verder. Tenslotte hebben we nu de vergunning om de twee prachtige eilanden voor de kust te gaan verkennen en die kans laten we niet voorbij gaan. Het eerste, ISLA ONS, ligt op een paar uur zeilen vanaf de kust. Er staat gelukkig wind die de 'Robeyne' voortduwt en ons een beetje wakker streelt.
Sterke zwarte koffie doet de rest en dan zien we ONS voor ons, het lag dus helemaal niet in de mist, zoals we eerst dachten! Rekening houdend met de wind, zoeken we plek om te ankeren. We proberen meestal op een diepte van vijf of zes meter te gaan liggen. Bij een verval van hier van drie meter , houden we dan genoeg water onder de kiel om de nacht rustig te kunnen slapen. Ook is het belangrijk dat het anker zich goed ingraaft. Vaak groeit er kelp ( laminaria hyperborea) op de zeebodem en daar glijdt het anker makkelijk overheen. Zandgrond is het beste en we kijken dan ook naar de kleur van het water, lichter bij zand en donker bij kelp. Drie tot vier maal de diepte moet dan aan ketting uitgerold worden. Vaak liggen er meerdere zeilboten voor anker waar je rekening mee moet houden. Bij een verandering van de wind moet je rond kunnen draaien. Dit keer zijn we met de 'Sobat Kras' de enige boten op het bijna verlaten eiland. We gaan aan land met de dingy en nemen Hans en Suzan mee. Door de branding bij het strand gaat het niet helemaal vlekkeloos en rolt er een pittig golfje de boot in. Ach, het hoort er allemaal bij en de zon doet de rest. Het eiland is
magnefiek, wat een ongerepte natuur. We klimmen naar het hoogste punt en genieten van de prachtige vergezichten. Op de terugweg drinken we nog een biertje bij het enige tentje dat ONS rijk is. Het is inmiddels al laat en tijd om aan boord wat te gaan eten. Coen, die aan boord gebleven is heeft al iets lekkers gemaakt en we maken het die avond niet laat. Ook krijgt Coen nog een smsje van zijn Roelie, met de tekst "Jullie liggen op ONS", met die gedachte zullen we maar gaan slapen, in de wetenschap dat het nog maar enkele weken zal duren voor we de meisjes in onze armen kunnen sluiten die in FARO naar ons gaan toekomen.
Beer.

3 opmerkingen:

  1. hoe heette dat ook alweer wat jullie aan het doen zijn? zeilen toch geloof ik of niet?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tja, en in alle dronkenschap twee keer hetzelfde stukje plaatsen! Weer erg leuk om alles te lezen. Maar of jullie zo Lissabon halen...?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo
    It is possible to get weer information
    from the intermar maritime mobile net.
    Its at 0815 and 1630 UTC.
    Freq. is 14.313 KHz
    73 Joerg DL9YCS It Soal G43

    BeantwoordenVerwijderen