zaterdag 17 september 2011

Lissabon

Woensdag 14 september 52e dag.
De wind is gaan liggen en we zijn 180 graden gedraaid. We liggen nu met ons neusje richting strand. Als we aan ons ontbijt ( muesli met Griekse yoghurt) zitten komt er een bijbootje langszij. De bruin gebrande zeiler stelt zich voor als sjors en zijn blonde dochtertje heet Lotte. Ze liggen een paar scheepslengtes voor ons en hun boot heet Sza Sza. We hebben ze al in vorige havens en op meerdere ankerplaatsen gezien en vrolijk naar elkaar gezwaaid. Tijd dus om eens kennis te maken. Hij vertelt dat ze hun beide kinderen Lotte en Puk van school hebben gehaald en hen nu zelf les geven via het schoolprogramma van de wereldschool. Met z'n vrouw Melany en kids willen ze een jaar wegblijven en Gambia zit ook in hun planning. Hij heeft pilots en artikelen en wil die wel even komen brengen en even later is hij weer terug met ditmaal zijn oudste dochtertje Puk. Altijd goed om zoveel mogelijk info te vergaren. Bij ons vertrek ,een uurtje later, geven we alles, na inzage en bestudering weer bij hen af. We varen met de vloedstroom mee de Taag op richting Lissabon. Vlak voor de imposante hangbrug, een kopie van de Golden Gate in San Francisco, zien we aan bakboord de Torre de Belem en het indrukwekkende monument van de ontdekkingen, de Padra de Descombimentos. Na de brug, die in 1966 is gebouwd, moeten we bakboord uit naar de Doca de Alcantara. We passeren nog een giga cruiseschip en draaien daarna scherp de haven in. De brug is gesloten en René heeft marifoon contact met de brugwachter, die beloofd open te gaan na fifteen minutes, of zei hij nou fifty? Gelukkig het eerste en even later liggen we vast in 'bijna' het centrum van de Portugese hoofdstad.

Donderdag 15 september 53e dag.
We trammen naar het oude centrum van de stad en lopen uren lang, gewapend met een plattegrond, door deze beroemde stad, eens het centrum van een wereldrijk. Wat opvalt zijn de miljarden witte en zwarte basalt keitjes waarmee de stoepen zijn geplaveid. Glad gepolijst door het schoeisel van de miljoenen toeristen en Portugezen die al het moois wat de stad biedt komen bezichtigen. Ruim twee miljoen inwoners, als je de buitenwijken meerekent. Een historische stad die het nodige heeft meegemaakt. Een zware aardbeving op Aller Heiligen! 1 november 1755 heeft een groot deel van Lissabon en zijn omgeving verwoest. Deze trieste gebeurtenis kostte aan 30.000 mensen het leven. Een bijna niet te blussen brand op 25 augustus 1988 vernietigt een deel van de oude stad. De wijk Baixa wordt geheel in de as gelegd. We laten de stad maar een beetje op ons af komen en zittend op een terras met een verrukkelijke capucino aanschouwen we met plezier het komen en gaan van toeristen en inwoners van deze prachtige metropool. Dan klimmen we, door piepkleine straatjes en bij 30 graden, naar het hoog op een heuvel liggende Castelo Santa Jorge, een 'monument national'. Gebouwd in de 11e eeuw, gedurende de Moorse overheersing ( 11e en 12e eeuw) als militaire vesting. Daar aangekomen zien we dat het entree zeven euro is en we hebben geen idee of dat wel de moeite waard is. We staan een beetje te twijfelen, zuunige Hollanders! Dan ziet René mensen uit het kasteel komen die hun entree kaartje in een afvalbak deponeren. Hij plukt ze eruit en wij naar de controle poortjes. Lichtjes op rood natuurlijk! Hangt hij een heel verhaal op bij de ernaast staande suppoost, dat we al binnen zijn geweest maar even iets zijn gaan drinken. Ja, hoor, de truck lukt en dan zijn we binnen. Het is absoluut meer dan het entreegeld waard. Het uitzicht vanaf deze hoogte is super. De hele stad, de rivier de Taag, de imposante hangbrug liggen als een soort Madurodam aan je voeten. In het museum van het kasteel lezen we dat de eerste archeologische vondsten in Lisboa dateren uit de tijd van zeven eeuwen voor de geboorte van Christus. Na het bezoek dwalen we nog door oude volkswijken om te ontdekken dat het niet allemaal goud is dat er blinkt.

Vrijdag 16 september 54e dag.
Vandaag maken we het ons gemakkelijk, we nemen de 'Yellow Bus' ,een stads toer die je in alle grote steden van Europa tegenwoordig maken kan. Opstappen en uitstappen bij alle belangrijke plaatsen. Comfortabel zitten we op het open bovendek, windje door de haren, nou ja!,voor niet iedereen dus, met oordopjes waarin de stem van een Nederlands sprekende vrouw ons voorziet van de nodige informatie. En terwijl de chauffeur de dubbeldekker door het drukke en toeterende verkeer loodst vertelt ze ons dat Lissabon gebouwd is op zeven heuvelen, De brede wegen zijn gebouwd in de stijl van de Franse boulevards en dat in de 18e eeuw er een passie was bij stadsarchitecten voor grote pleinen. We zien het bevestigd en bewonderen de vele bronzen standbeelden, sommigen wel 30.000 kg zwaar, van beroemde en geëerde landgenoten. Een heerlijk groen stadspark waar opa's en oma's graag met hun kleinkinderen komen wandelen. Een overdekte stieren arena, nog door de Mooren gebouwd. De stieren worden niet meer gedood, zegt de stem in m'n oordopje. Alleen nog maar een beetje gepest roept René me toe! Een monument dat de uitdrijving van de Sefardistische Joden in 1492 uitbeeld en het gigantische warenhuis El Corte Ingles, zeg maar de Bijenkorf van Lissabon. Tussen de bezienswaardigheden door klinkt er melancholieke Fado muziek door de koptelefoon, Fado, een muzikale uiting van de Portugese ziel.
Het is zo mooi dat we bijna vergeten uit te stappen bij Museu da Marinha, het scheepvaartmuseum dat we op ons verlanglijstje hadden staan om in ieder geval te bekijken. Meer dan schitterende modellen van de schepen waarmee de grote Portugese ontdekkingsreizigers als Magelheas en Vasco da Gama in de 15e en 16e eeuw de wereld ontdekte en de weg opende voor handel met India en Afrika die een eeuw zouden duren. Opvallend was een globe uit 1645 gemaakt door Willem Jansz Blaeu, een bekende Nederlandse globe maker waar de Portugezen dankbaar gebruik van maakte. Grote schilderijen met dramatische taferelen van oorlogen op zee uitgevochten met onder andere de Engelsen aan de wanden van dit indrukwekkende museum. Een hele afdeling met visservaartuigen door de eeuwen heen. Als enthousiaste zeilers bekijken we elk miniscuul detail over zeilvoering, uitrusting en zo en verbazen en verwonderen ons over de, in onze ogen primitieve bouw, waarmee ze toch alles konden doen wat nu nog gedaan wordt n.m vissen. Voldaan verlaten we deze unieke verzameling van maritieme objecten, blij dat de Portugezen zuinig zijn op hun geschiedenis en al het bewaarde koesteren. Buiten is het even knijpen met de ogen tegen het zonlicht en na een kort stukje met de Yellow Bus zijn we weer bij de "Robeyne' ons eigentijdse vaartuig voor onze eigen ontdekkingsreis langs, voor ons toch ook onbekende kusten en landen. Maar ja, als je naar alle moderne electronica en navigatie middelen kijkt die we tot onze beschikking hebben, hadden ze het vroeger toch heel wat moeilijker. Met respect, enorme waardering en bewondering voor de zeelui van vroeger sluiten we deze dag af met een heerlijk koud biertje in de kuip.
Beer.

4 opmerkingen:

  1. Zijn jullie nu zo armlastig dat jullie kwajongensstreken uit moeten halen om ergens binnen te komen????
    Mooi verhaal weer Beer. Ik reageer niet altijd maar hang voortdurend aan je pen (schrijft een beetje zwaar!!)
    Liefs
    Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hallo hier een berichtje van yvonne.
    wat leuk om jullie zo te kunnen volgen.
    het kost met nog enige moeite maar we komen er wel.
    er volgt spoedig meer tekst....

    yvonne

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ben zelf weer even terug in Lissabon. Heb ook alles gezien waar jullie geweest zijn maar de wereldberoemde koekjes in Belem en het nog beroemderderder drankje hebben jullie overgeslagen, zonde want beide zijn de moeite waard. Geniet er nog van, doen wij ook met kou, regen en wind

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Beer
    hier is je oudste zusje weer eens, om jullie te laten weten hoe ik geniet van jullie verslagen
    Je gedicht is schitterend
    Jullie zijn een geweldig team
    Veel sterkte met de grote oversteek wat zal dat
    spannend worden behouden vaart
    liefs Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen