Vertrek Marijke en voorbereiding oversteek

Van 6 mei tot 10 mei 290ste dag

De zondag van de zesde mei is bijna zoals een zondag thuis kan zijn. Bijna de hele dag regen en het is gelijk een stuk frisser, 28 graden! Marijke denkt al aan een vestje. We vullen de dag met klusjes. Allereerst hijsen we René de mast in na hem dubbel te hebben geborgd. Buiten het controleren van het staande wand moeten de lagers van de rolfok gesmeerd worden. Verder zit de radar reflector los en bij elke golfbeweging maakt ie een irritant geluid. Na een halfuurtje werk en van het uitzicht te hebben genoten staat hij weer aan dek. Zo, dat was het eerste van ons lijstje ´things to do´ voordat we aan onze lange terugreis gaan beginnen. De middag ruimen we de boot eens goed op en komen nog een aantal zaken tegen van Coen, die Marijke mee zal nemen naar Nederland. We blijven gezellig aan boord en toveren weer een lekker maaltijd van de laatste verse ingrediënten. De avond is voor muziek, René heeft zoveel gedownload dat we naar zeven verschillende uitvoeringen van het Ave Maria kunnen luisteren! Maria Callas, Charles Aznavour, Mireille Mathieu, André Boccelli, Il Divo , Inessa Galante en Filippa Giordano komen in slagorde voorbij en voor mij is Inessa favoriet. De volgende dag gaan we nog voor de allerlaatste maal snorkelen op een door de ´Cruising Guide to the Virgin Islands´ aanbevolen plaats. Monkey Point op Guana Island. Ja, wat kunnen we er nog over zeggen, `Je moet ´t gezien hebben! Vaak zijn ervaringen en belevenissen niet goed in woorden uit te drukken, ook dit maal was het weer adembenemend mooi, nou begrijp ik waarom je zo´n snorkeltje moet gebruiken. Na de lunch varen we door naar Trellis bay en ankeren zo dicht mogelijk bij de dingy steiger i.v.m het vroege vertrek van Marijke de volgende ochtend. Nogmaals is ze gastvrouw en neemt ons op sleeptouw naar een sfeervol restaurant op een eilandje midden in de baai. De keuken is voortreffelijk en het wordt een mooie afsluiting van haar tijd bij ons aan boord. Voldaan peddelen we vroeg in de avond terug naar boord en duiken snel het bed in. Om 05.00 uur gaat de wekker en na snel een glas jus d´orange brengen we Marijke naar het vliegveld. Een goeie reis, dikke kus en een omhelzing en ze gaat door de gate. Vanaf ons scheepje zien we de machine even later het luchtruim kiezen op weg naar St.Maarten. Ze maakt foto´s vanuit het vliegtuig van ons nietige bootje, schommelend in de baai, zo vertelt ze ons een dag later als we skype contact met haar hebben vanuit Lelystad. Wij vertrekken uit Trellis bay met bestemming Road Harbour. Hier gaan we onze laatste voorbereidingen treffen voor onze reis naar de Azoren. Eten en drinken kopen voor tenminste dertig dagen, wassen draaien, want niks is meer schoon en alles stijf van het zout, olie verversen en nieuw oliefilter monteren, antenne repareren om ´Herb´ goed te kunnen ontvangen, maar daarover later meer! We zijn er ook de hele woensdag druk mee en rijden met boodschappenwagentjes af en aan. Het vlees wordt voorgebakken en in tupperware bakjes in de ijskast bewaard. Verder alles uit de plastic verpakking gehaald en groente en fruit in netten aan het plafond. Bij een temperatuur van 35 graden stouwen we de droge spullen onderdeks in alle denkbare hoeken en gaten. Diesel tanken en water innemen zijn nog de laatste handelingen en dan moet het maar gaan gebeuren. We kunnen niet in een rechte lijn naar de Azoren varen en moeten proberen de westerlijke winden op te pakken. Dat wil zeggen, eerst zoveel mogelijk noord aanhouden en dan west uitgaan. De vermoedelijke afstand zal minstens 2600 mijl zijn, ruim 5000 kilometertjes. Van de Azoren is het dan nog 1200 mijl naar Falmouth in Zuid Engeland. Vaar je in een rechte lijn van de Virgin´s naar de Azoren is de kans heel groot dat je in gebieden met hoge luchtdruk terecht komt die de Atlantische oceaan domineren tussen Bermuda en de Azoren. Beter is mee te liften op de onderkant van de depressies die vanaf Nova Scotia over de Atlantic naar het westen gaan. In een depressie draait de wind tegen de klok in vandaar die onderkant. Maar goed, het weer blijft op deze oversteek een onberekenbare factor, elk seizoen zijn de omstandigheden anders, variërend van storm tot windstiltes. We gaan kijken of de weergoden met ons zijn.

Beer.