Het was gisteren een grijze, saaie, ongezellige en mistroostige dag. Te koud om buiten te zijn en te benauwd om binnen te zitten. Motregen op de Noord-Atlantic. Het enige positieve is de wind, krachtig en nog steeds uit de goeie hoek. Stilletjes zitten we elk in een hoekje met een boek voor onze snuffert te wachten tot het weer tijd is voor ´happy hour´.René stapt even uit zijn boek van Jan de Hartog , werpt een blik op de laptop en ziet dat er een schip recht op ons afkomt. Op ramkoers. Hij staat binnen no time buiten en vraagt mij de kaart snel uit te vergroten. Geen paniek, ze is nog ruim twee mijl van ons vandaan. De AIS begint nu ook te waarschuwen, exact zoals we hebben ingesteld, op twee mijl. Het zicht buiten is door de regen uitermate slecht, we schatten nog geen halve mijl. Het is de afstand waarop we het schip zullen passeren volgens de AIS en dat over negen minuten. Bij het opvragen van de gegevens blijkt het een tanker te zijn, de ´Valle di Castiglia´ 176 meter lang en op weg naar New Jersey met een snelheid van 12.8 knopen. Zou hij ons nou zien op de radar René, zeg ik. Vraag 't hem maar is het antwoord. Pak de marifoon en vraag het. O.K daar gaan we "Motor vessel 'Valle di Castiglia', this is sailingyacht 'Robeyne' do you copy? Even stil en dan "Sailingyacht Robeyne',I receive you loud and clear, go ahead. Yes sir, good evening, we are at your portside at half a myle distance, just for a cheque, do you see us on your radar?.... Negative Robeyne, negative, what is your position, course and speed and spel your name please. We geven wat hij vraagt en spellen: romeo-oscar-bravo-echo-yankee-november-echo. O.K, Robeyne, we will keep clear of you, continue your course. We bedanken hem en wensen elkaar 'A good watch'. Ik kijk René aan, we hebben toch een radar reflector en ook nog eens een stalen schip. We kunnen niet anders bedenken dan dat de hoge deining de oorzaak moet zijn. In de avond klaart het weer een beetje op, er volgt een nacht onder zilver en blauw nevelig maanlicht. Het rooie lampje in onze kajuit geeft een sfeer van een klein bordeeltje, het is er goed toeven, alleen de dames ontbreken! ( nog) Bij het ochtendgloren een heiige kim en onbegrensde ruimte tussen hemel en de oceaan. Plotseling breekt de zon door en wordt het een stralende dag. Weer een schip in de buurt, een oploper dit keer. Het verhaal van de radar laat me niet los, oproepen maar weer "Motor vessel "Maria Schulte, this is sailingyacht 'Robeyne'................. Dit keer ziet hij ons wel op z'n radar scherm en het sterkt ons vertrouwen dat we bij mist en slecht zicht als een stipje hopelijk op hun scherm komen. Nog even een blik op de GPS, nog 257 NM naar Horta. Staan wij straks bij het het vliegveld om onze meisjes te omhelzen of staan zij straks op de pier van Horta met hun handen boven de ogen te turen over de wijde oceaan op zoek naar dat stipje dat langzaam, heel langzaam, stapje voor stapje, dichterbij komt.....dat...... is nog steeds 'the question'
Beer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten