Zaterdag 21 april 271ste dag.
Zitten we net met een kop thee in de
kuip, de slaap nog uit onze ogen te wrijven, als we in de verte een
bekend schip uit de haven van St.Maarten zien komen. Dat is toch de
boot van Richard? Hij heeft ons blijkbaar ook al in de smiezen en
wijzigt zijn koers in onze richting. Dichterbij gekomen zien we dat
onze solo zeiler niet meer alleen is! De afstand tussen de schepen is
zodanig dat we kunnen stellen dat hij een goede smaak heeft, het is
hem gelukt de mooiste bloem uit de Carieb te plukken. Goede vaart
kerel, witte broodsweken op het water? Of worden het bruine
bolletjes? Heeft hij haar toch overgehaald mee te zeilen naar
Holland? We zullen ze waarschijnlijk niet meer zien. Zo gaat dat met
zeilers onderweg. Heftige, intensieve contacten, daarna vaart ieder
zijn koers.
In de middag gaan we met de dingy naar
Simpson bay lagoon. De winkel van Budget Marine is onze
verblijfplaats voor de middag en er worden allerhande noodzakelijk
dingen aangeschaft om het leven aan boord aangenamer, veiliger en
comfortabeler te maken. Alles, maar dan ook alles is er te koop net
als in de luxe supermarkt waar we later in de middag onze voorraad
aanvullen. Wat een verschil met sommige andere eilanden. St.Maarten
is duidelijk erg welvarend.
Zondag 22 april 272ste dag.
Het is echt zondagochtend, er komen
veel boten door de brug die duidelijk voor een dagtochtje het water
op gaan. Er is zelfs een houten Valk zeilbootje bij, alsof we op een
zomerse dag in Friesland zijn. Dan zien we ook de 'King's Legend' een
oude Whitbread Round the World racer, destijds de belangrijkste
tegenstander van Connie van Rietschoten met zijn 'Flyer'. De laatste
won uiteindelijk de race na een uitermate spannende eindstrijd. Een
enthousiaste Nederlandse zakenjongen heeft de 'King's Legend' , die
zwaar verwaarloosd ergens lag te liggen, gekocht en haar een complete
refit laten ondergaan. Een nieuw leven dus voor dit legendarische
schip dat vlak bij ons het grootzeil zet ,even later de genua uitrolt
en zich snel uit de voeten maakt. Dat is ze aan haar reputatie wel
verplicht trouwens! Wij gaan ons klaarmaken voor de negentig mijl
naar de BVI ( British Virgin Islands)
De wind is ons zeer gunstig gestemd en
het belooft een prachtige tocht te worden. Het water is van een
ongekend diep blauwe kleur en als een zwaan glijdt de 'Robeyne', de
vleugels wijd gespreid door de Caribean Sea. Met happy hour komen
koude Budweisers verkoeling brengen en maken we samen een maaltijd
klaar. De wachten voor de nacht ingedeeld, vier op, vier af, kletsen
nog wat tot de eerste z'n kooi induikt. De lichten in de kajuit gaan
uit en het driekleuren toplicht aan. De nacht is zwoel en boven ons
miljarden sterren waarvan enkele de moed opgeven en met een lange
staart richting aarde tuimelen. Als we op onze oversteek naar de
Azoren zulke omstandigheden krijgen zou het wel heel mooi zijn. Maar
als we het goed bestudeerd hebben, moeten we het daar van de
depressies hebben om naar het westen te komen. Het is puur genieten
en met een rustige vier knopen snelheid komen de Maagdeneilanden
gestaag dichterbij. Gorda Virgin is het eerste eiland dat we willen
aanlopen en in de baai voor het plaatsje Spanish town voor anker
gaan. Op de kaart zien we dat we daarvoor door een smalle doorgang
tussen de rotsen moeten. Hazardous Area/off limits staat er in de
pilot. Toch moet het kunnen. Gelukkig is het al volop licht als we
bij 'The Blinders' komen, zo heten de gevaarlijke rotsen die net
onderwater liggen. Aan beide kanten zien we de branding en terwijl ik
beneden de digitale zeekaart in de gaten houd stuurt René op zicht
de 'Robeyne' behendig door de passage. Was ff goed opletten, dat wel,
en even later zeilen we door de 'Sir Francis Drake' channel. Het is
direct merkbaar dat dit een zeilvakantie gebied bij uitstek is. Bij
de bekende duik en snorkel plekken liggen tientallen boten voor
anker. De meeste zijn huurschepen en we zien de naam 'Sunsail'
veelvuldig voorbij komen. Rustig zeilen we door naar St.Thomas bay en
gaan voor anker net even buiten de vaargeul die naar de marina gaat.
Zwemmend checken we of onze Rocna zich goed heeft ingegraven en na
goedkeuring kan het logboek worden bijgeschreven.
Maandag 23 april 273ste dag.
Eerst maar even naar de immigration om
in te klaren en een biertje in de jachthaven. De rest van de dag en
avond zijn voor klusjes, financiën, blog, lezen en zwemmen.
Dinsdag 24 april 274ste dag.
Vandaag komt Marijke! We moeten
daarvoor nog even naar 'de overkant', naar Beef Island en wel ankeren
in de Trellis bay, daar liggen we dan op loopafstand van het
vliegveld waar ze om halfzes zal aankomen vanuit St.Maarten, waar ze
vijf uur heeft moeten wachten voor de aansluiting naar hier. En dat
na een vlucht van acht uur vanuit Nederland. Op ons gemak motoren we
naar de overkant om de accu's een beetje bij te laden en gaan na
anderhalf uur in de druk bezette baai voor anker. Zo, eerst maar eens
even goed opruimen en schoonmaken, er komt tenslotte een vrouw aan
boord! Ruim op tijd zijn we daarmee klaar en lopen naar het moderne
vliegveld. In een launch op de tweede verdieping kunnen we de
vliegbewegingen goed volgen en een kleine tien minuten later dan
gepland zet de piloot het toestel netjes aan de grond en taxiet
precies voor het raam waar we staan te wachten. Bij het uitstappen
heeft Marijke ons al snel in de gaten en we zwaaien haar welkom. De
douane geeft weinig oponthoud en niet veel later kan René haar in
zijn armen sluiten.
Aan boord gaat haar bescheiden
koffertje open en worden we verwend met de meegebrachte spullen. Voor
René, voor de boot eigenlijk, een nieuwe Simrad Autopilot, een rvs
gasdruk regelaar en voor hemzelf een doos vol Venco zoete drop. Voor
ondergetekende, ook een beetje voor de boot, een nieuwe Acer laptop
als back-up, en voor mezelf een E-reader voor de lange nachtwachten
straks op de oceaan, een pak met kindertekeningen van de
kleinkinderen voor 'Opa boot', lieve brieven en natuurlijk ook voor
mij Venco drop, maar dan de zoute versie. Dank Madee voor al de
moeite, dank kinderen voor de mooie tekeningen, nog maar honderd
nachtjes slapen dan is opa boot weer thuis!
Beer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten